Mmmmm Ja laat ik zo beginnen. Vriendin heeft het bloggen weer opgepakt en schreef dit in een berichtje maar ook.... en jij???
Ja ik ook?? Vaak denk ik eraan. Je vond het toch zo leuk? Ja en lezen bij anderen vind ik ook erg leuk.
Waarom hou je het dan niet bij? Ja waarom niet??
Als ik dan alles weer even terug lees, zijn het toch leuke oh ja momenten en denk ik : He kom op joh doe er eens iets aan. Ik heb er tenslotte tijd zat voor.
Nou een klein begin dan maar weer. Laat ik beginnen met waar het ooit om begon.De gastric bypass.
Nooit in mijn leven ben ik ergens zo blij mee geweest als met die beslissing!.
Het is nu meer dan een jaar geleden. Er is ongeveer 25 kilo af en ik voel me prima. Er komt niets meer bij en er gaat eigenlijk niets meer af. Ondertussen zit ik al een jaar op hetzelfde gewicht en dat geeft rust, heel veeel rust.
Ik sta nog wel elke dag op de weegschaal want het zal me toch niet gebeuren dat er ineens ongemerkt 10 kilo bij zit zoals vroeger.
Gelukkig is dat nooit het geval haha. Als ik voor mijn gevoel me eens flink te buiten ben gegaan, zit er soms een kilo bij maar die verdwijnt een paar dagen weer vanzelf.
Voor de rest is het best een heftige tijd geweest. Ik ben gestopt met mijn gastouderbureau. De regelgeving was voor mij een te donker bos waar ik op een gegeven moment niks meer in zag.
Ik had een hele leuke doelgroep want ik bemiddelde oudere dames (55+) die moeilijk aan een baan kwamen en graag op kinderen pasten. Een hele tijd ging dat goed. Het was erg leuk om te doen en te zien hoe sommige dames zo goed in het gezin pasten dat ze mee gingen op vakantie en bij omaloze gezinnen de oma werden.
Toen kwam de certificering. Iedereen moest een diploma hebben. Het was een hard jaar, veel dames hebben examenvrees en wilden op hun leeftijd niet meer aan studeren beginnen. Het heeft me veel tijd en moeite gekost om de dames er door heen te slepen. Een aantal haakten er af. De kinder EHBO heeft me ook een aantal dames gekost.
De kinderopvang werd nog duurder en er haakten ook een aantal gezinnen af waarvan de moeders hun baan kwijt raakten of het anders gingen oplossen.
Er gingen ook een aantal gezinnen weg omdat het bij een ander gastouderbureau 0,10 per uur goedkoper was en namen daarbij de oppas gewoon mee.
Mijn ervaring is dat gezinnen steeds minder voor hun kinderen over hebben. Het liefst hebben ze een gratis oppas en investeren ze liever in een grotere auto.
Als ik uitlegde dat ze zelf toch ook niet onder het minimum loon gingen werken keken ze me erg schaapachtig aan. Ze beseften vaak niet wat een grote schatten ze in huis hadden.
Het gebeurde allemaal onder mijn ogen maar had de puf niet meer om me hieruit te vechten. Het was genoeg. Ik vond en vind de kinderopvang ziek en ondoorzichtig.
Nu een paar maanden later ben ik er blij mee. De kinderopvang staat momenteel in zo'n raar daglicht dat ik blij ben er niks meer mee te maken te hebben.
Nou dit was weer een beginnetje!
Volgende keer weer meer
