Het lijkt zo gemakkelijk als je nog geen blog hebt. Je leest bij je beste vriendin. Zij schrijft zo leuk en weet de onderwerpen zo mooi uit te diepen en/of met humor en ernst te beschrijven.
Je leest bij andere en denkt : Oh wat ziet dat blog er leuk uit en wat schrijft ze (meestal een zij heb ik het idee) leuk en wat een interessante onderwerpen komen er voorbij.
Er zijn dagen dat ik mezelf voorneem om maar een uurtje ergens te lezen en dan beschaamd op de klok kijk dat er zowat een halve dag voorbij is en ik eigenlijk nog zoveel dingen zou moeten doen.
Dan zitten er steeds onderwerpen in je hoofd en denk je zal ik ook?
Toen kochten wij een huisje in Hongarije en denk je...ja nu ga ik het doen nu heb ik een onderwerp waar ik altijd over kan schrijven maar alleen maar over 1 onderwerp schrijven waar je niet het hele jaar bent is toch moeilijk.
Nu heb ik dus toch de stoute schoenen aangetrokken en mijn koffiekr@nsje is een feit en nu blijkt dat het toch best moeilijk is om elke dag of in ieder geval een paar keer in de week iets te schrijven.Maar ik vind het erg leuk! Jongste zoon en manlief hebben ervoor gezorgd dat de door mij uitgezocht lay-out op het scherm kwam, want dat gaat me echt boven mijn pet.
Vandaag is er een eerste reactie geplaatst van een "onbekende" (nou ja niet helemaal onbekend want ik lees al een tijd bij haar en heb verschillende blogwisselingen van haar gevolgd).
Dat geeft je toch echt inspiratie om verder te gaan.
En dat ga ik doen!
Oh hoe herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderenHet komt ook voor dat je dondersgoed weet waar je over moet bloggen maar de tijd ervoor gewoon ontbreekt. Dan blijf je er aan denken maar verstrijken de dagen en als je er dan eindelijk aan toe komt, is het alweer oud nieuws en heb je geen zin meer erover te schrijven hihi.
Een blog is zo makkelijk nog niet maar wel ontzettend leuk, zeker als er reacties op je stukje komen :)
Liefs, Charmaine