Ik heb een allerliefste vriendin. Wij kennen elkaar al vanaf ons 14e jaar. We zaten bij elkaar op school. Niet eens bij elkaar in de klas. Maar er was zo'n groepje wat elke dag met elkaar meefietste naar school.
Ook zaten we op basketbal met elkaar.
Toch waren we toen niet echt hartsvriendinnen. Dan kwam pas later toen ik getrouwd was en in een heel andere stad woonde. Zij is toen bij een andere vriendin van ons ingetrokken op zolder.
Wij hebben met elkaar al heel wat meegemaakt en ik kan zeggen: We maken nog veel mee maar eindigen haast altijd met de spreuk: Ach joh later lachen we hierom. Soms is dat later al in hetzelfde gesprek en liggen we samen in een deuk. We hebben dezelfde humor.
We zijn elkaars uitlaat klep in barre tijden maar kunnen uren en uren kletsen. Volgens mij zitten we nooit verlegen om gespreksstof
Zo ook gisteren. We hadden afgesproken in het "brugrestaurant" omdat dat voor allebei op de helft ligt.
Ik zat voor en voor mij heel groot probleem die zij feilloos kan analyseren en gaandeweg de avond komen we tot een gerichte oplossing. We lachen er nog wat om en ik hoop het achter me neer te kunnen leggen.
Nu moet ik wel zeggen dat mijn eigen gedrag hier erg veel invloed op heeft. Ik denk dat ik het verhaal van mijn gastric bypass ten eerste verkeerd begonnen ben op mijn werk. Nu oordelen en veroordelen mijn collega's daar vrijuit over en kan ik me alleen maar verdedigen wat ik dan ook doe. Dat is mijn grote valkuil. Elke keer weer de verdediging inschieten. Ik ga heel erg proberen hier op te letten en me minder open en eerlijk op te stellen. Ik vind het heel jammer dat het zo moet maar het is niet anders.
Het is nog steeds mijn leven en mijn lijf.
Aan het eind van de avond hebben we elkaar kenbaar gemaakt hoe bijzonder onze vriendschap eigenlijk is. We hebben naast elkaar gewoond,in dezelfde stad gewoond. Nu wonen we 100 kilometer van elkaar vandaan maar onze band blijft hetzelfde. We weten elkaar te vinden in alle tijden die we meemaken.
Vanochtend een lief mailtje van haar ontvangen. Een hart onder de riem want ze weet dat ik met mijn sterrenbeeld (D)RAM dit alles wat me nu overkomt op mijn werk nog vaak moet herhalen om te verwerken......
Ik hou van haar zoals ze is en menigeen zal zich verbazen over onze vriendschap. Zij, heerlijk chaotisch,soms slordig maar altijd hartelijk en ik de te punctuele, te geordende.
Bij ons os het dus echt: Bloemen verwelken,schepen vergaan maar onze vriendschap blijft altijd bestaan!.
Oh wat leuk! Ik heb ook zo'n vriendin. Onbetaalbaar zijn ze. Ook leuk om mee op vakantie te gaan. ;)
BeantwoordenVerwijderen