Weer terug!

Yeah We zijn weer terug.
We zijn weer heerlijk op vakantie geweest naar ons huisje in Hongarije (zie blog ons huavontuur)
Het was niet zo denderend weer dus we hebben flink kunnen werken in onze achtertuin.

Nog 8 weken dan mogen we weer!

Hondenleven

Pff het was weer eens zover, we moesten naar de kapper. Ik, Murfie, moet altijd de spits afbijten omdat ik zoveel haar heb. daarna mag die kleine, Eddie.

Tis wel een hele zit hoor. Ik werd om negen uur gebracht door mijn baasjes was meteen aan de beurt.Dat scheelt altijd wel als het op afspraak gaat :-) eerst lekker mijn hele rug kaal dan de zijkanten en dan komt het vervelende gedeelte MIJN BUIK. Daar doet t altijd een beetje pijn.

Maar ik sla me er  wel

door heen want op het eind krijg je altijd een lekker koekje. Eddy krijgt die ook, maar die lust ze denk ik niet, dus heb ik dubbel YES. Om een uur was ik pas klaar en toen was Eddie aan de beurt. Die was om half vier al weer klaar. Zo klein is hij. Op de foto zie je ons met ons vakantie vriendje Mr.C. Avia. Die is nog kleiner 

Paardenbloemen jam

Na vanmorgen eerst te hebben hardgelopen, B12 prik gehaald bij de huisarts en de hond naar de kapper te hebben gebracht, zag ik op een blog van : "de gulle aarde" een recept voor paardenbloemenjam.

Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik had zin om het ook te gaan maken.
Met twee emmers zijn we naar een park gereden  waar niet zoveel mensen komen en de paardenbloemen niet zo  onder gepiest worden.

Nadat de emmers vol waren zijn we weer naar huis gegaan.
De bloemen uitgespreid over de tafel en met een schaar alle gele bloemetjes eraf geknipt.

Alles in de pan, twee sinaasappels en 2 citroen erbij gedaan, water tot de bloemen net onder water stonden.

Alles heeft zo'n half uur gekookt en toen hebben we alles door een theedoek gezeefd.

Daarna weer aan de kook gebracht met geleisuiker. Dit heeft ook nog zo'n 10 minuten gekookt.







Tegelijker tijd heb ik de potjes en dekseltjes die ik nodig had uitgekookt en omgedraaid op een theedoek gelegd






Toen alles gekookt en uitgekookt was heb ik de potjes gevuld, dekseltje erop en omgedraaid op de theedoek gezet.





Alle potjes zijn nu gevuld en er is een klein plastic bakje over (om te proeven!!) .
Ik kan niet echt zeggen waar het nu naar smaakt. Het is een specifieke smaak maar lijkt in de verte ergens op honing denk ik.

Het was een leuk projectje vandaag. Leuk om cadeau te geven!!

mmmmmm!!!

Mmmmm Ja laat ik zo beginnen. Vriendin heeft het bloggen weer opgepakt en schreef dit in een berichtje maar ook.... en jij???

Ja ik ook?? Vaak denk ik eraan. Je vond het toch zo leuk? Ja en lezen bij anderen vind ik ook erg leuk.
Waarom hou je het dan niet bij? Ja waarom niet??

Als ik dan alles weer even terug lees, zijn het toch leuke oh ja momenten en denk ik : He kom op joh doe er eens iets aan. Ik heb er tenslotte tijd zat voor.

Nou een klein begin dan maar weer. Laat ik beginnen met waar het ooit om begon.De gastric bypass.
Nooit in mijn leven ben ik ergens zo blij mee geweest als met die beslissing!.

Het is nu meer dan een jaar geleden. Er is ongeveer 25 kilo af en ik voel me prima. Er komt niets meer bij en er gaat eigenlijk niets meer af. Ondertussen zit ik al een jaar op hetzelfde gewicht en dat geeft rust,  heel veeel rust.
Ik sta nog wel elke dag op de weegschaal want het zal me toch niet gebeuren dat er ineens ongemerkt 10 kilo bij zit zoals vroeger.
Gelukkig is dat nooit het geval haha. Als ik voor mijn gevoel me eens flink te buiten ben gegaan, zit er soms een kilo bij maar die verdwijnt een paar dagen weer vanzelf.

Voor de rest is het best een heftige tijd geweest. Ik ben gestopt met mijn gastouderbureau. De regelgeving was voor mij een te donker bos waar ik op een gegeven moment niks meer in zag.
Ik had een hele leuke doelgroep want ik bemiddelde oudere dames (55+) die moeilijk aan een baan kwamen en graag op kinderen pasten. Een hele tijd ging dat goed. Het was erg leuk om te doen en te zien hoe sommige dames zo goed in het gezin pasten dat ze mee gingen op vakantie en bij omaloze gezinnen de oma werden.
Toen kwam de certificering. Iedereen moest een diploma hebben. Het was een hard jaar, veel dames hebben examenvrees en wilden op hun leeftijd niet meer aan studeren beginnen. Het heeft me veel tijd en moeite gekost om de dames er door heen te slepen. Een aantal haakten er af. De kinder EHBO heeft me ook een aantal dames gekost.
De kinderopvang werd nog duurder en er haakten ook een aantal gezinnen af waarvan de moeders hun baan kwijt raakten of het anders gingen oplossen.
Er gingen ook een aantal gezinnen weg omdat het bij een ander gastouderbureau 0,10 per uur goedkoper was en namen daarbij de oppas gewoon mee.
Mijn ervaring is dat gezinnen steeds minder voor hun kinderen over hebben. Het liefst hebben ze een gratis oppas en investeren ze liever in een grotere auto.
Als ik uitlegde dat ze zelf toch ook niet onder het minimum loon gingen werken keken ze me erg schaapachtig aan. Ze beseften vaak niet wat een grote schatten ze in huis hadden.

Het gebeurde allemaal onder mijn ogen maar had de puf niet meer om me hieruit te vechten. Het was genoeg. Ik vond en vind de kinderopvang ziek en ondoorzichtig.

Nu een paar maanden later ben ik er blij mee. De kinderopvang staat momenteel in zo'n raar daglicht dat ik blij ben er niks meer mee te maken te hebben.


Nou dit was weer een beginnetje!
Volgende keer weer meer